A przekonujący esej nie powinien być pisany w pierwszej osobie.
W jakiej osobie powinien być perswazyjny esej?
Punkt widzenia trzeciej osoby jest najbardziej formalnym z trzech i powinien być używany w większości formalnych akademickich sytuacji pisania, takich jak eseje perswazyjne i wyjaśniające. Pamiętaj, że punkt widzenia trzeciej osoby skupia się na temacie eseju, a nie na pisarzu czy czytelniku.
Czy możesz napisać przekonujący esej w trzeciej osobie?
Większość artykułów naukowych (wykład, perswazja i prace badawcze) powinna być napisana w trzeciej osobie, odwołując się do innych autorów i badaczy z wiarygodnych i akademickich źródeł, aby poprzeć swoją argumentację zamiast przedstawiania własnych osobistych doświadczeń.
Czy perswazyjne eseje są w drugiej osobie?
Kiedy piszesz w celu przekonywania
Miej co najmniej trzy punkty wsparcia. Uporządkuj punkty wsparcia w swojej perswazji od najsłabszego do najsilniejszego. Używaj zaimków pierwszoosobowych (ja, ja, my, my), aby zwiększyć atrakcyjność osobistą. Użyj zaimków drugiej osoby (ty, twój), aby zwrócić się bezpośrednio do czytelnika.
Czy możesz używać zaimków pierwszej osoby w przekonującym eseju?
Nie używaj zaimków pierwszoosobowych („ja”, „mnie”, „moje”, „my”, „nas” itp.). Używanie tych wyrażeń w analitycznych i perswazyjnych esejach może sprawić, że pisanie będzie rozwlekłe, może sprawić, że pisarz będzie wydawał się mniej pewny swoich pomysłów i może nadać esejowi nieformalny ton.
