Zamiast tego „Opowieść młynarza” pochodzi z gatunku zwanego fabliau. Fabliaux były sprośnymi opowieściami, zwykle opowiadającymi o cudzołożnych związkach. … To prawda, że „Opowieść młynarza” jest bardzo przyziemna i fizyczna, jak uważano ludzi z niższej klasy. Ale uważano je również za głupie, wszystkie krzepkie i bezmózgowe.
Jak opowieść Millersa jest Fabliau?
Uczeń napisał kiedyś przypadkowo, ale trafnie: „Cała opowieść jest trójkątem miłosnym między trzema mężczyznami i jedną kobietą” Gatunek opowieści znany jest jako fabliau. Fabliaux często zawiera trójkąty między żoną, jej kochankiem i rogaczem i zwykle stanowią żart seksualny.
Dlaczego opowieść Millera jest ważna?
Opowieść młynarza ma dwa główne cele. Pierwszym z nich jest stwierdzenie, że dwie osoby, które biorą ślub, powinny być takie same, przede wszystkim pod względem wieku. Stolarz z opowieści Millera to starzec, który poślubia młodą pannę, która jeszcze nie przeżyła zbyt wiele życia. Małżeństwo było od początku skazane.
Jak opowieść Millersów jest satyrą?
Historia opowiadająca historię, innymi słowy młynarz robi całkowitą parodię dworskiej miłości i co to oznacza, sprawia, że wydaje się to bardzo wulgarne poprzez sposób, w jaki mówi o postaciach w bardzo seksualny sposób i czynach, które bohaterowie robią w całej historii.
Jaka była klasa społeczna Millera?
W „Opowieściach Canterbury” każda z postaci pasuje do określonego typu lub klasy osoby; Rycerz jest szlachetnym człowiekiem z wyższych klas, Młynarz jest chłopem/handlem, Żoną Bath reprezentującą kobiety/klasę średnią, a Przebaczający przedstawiający duchownego.
