Skomponowana została w drugim okresie Schönberga, po tym, jak kompozytor przeszedł na atonalność, ale zanim rozwinął swoją metodę dwunastotonową. Wewnętrzne psychologiczne skupienie tekstu i niesamowite połączenie atonalności i sprechstymu oznacza, że jest to dzieło wyraźnie ekspresjonistyczne.
Co sprawia, że Pierrot Lunaire ekspresjonizm?
Pierrot Lunaire Schoenberga jest dobrym przykładem dzieła ekspresjonistycznego. Jest to styl muzyczny, który reprezentuje prymityw poprzez ostinato (zamiast metrum), statyczne powtórzenia, nieprzygotowany i nierozwiązany dysonans oraz suche barwy. Typowe narracje obejmują dzikusów, ofiary z ludzi i kult ziemi.
Jaką muzyką jest Pierrot Lunaire?
Pierrot Lunaire wykorzystuje różnorodność klasycznych form i technik, w tym kanon, fugę, rondo, passacaglię i kontrapunkt swobodny. Poezja jest niemiecką wersją rondeau w typie starofrancuskim z podwójnym refrenem.
Czy Pierrot jest minimalistycznym Lunaire?
Pomimo tego, że Schoenberg stał się później sławny jako pionier muzyki eksperymentalnej, jego wariata Pierrota jest uosobieniem minimalizmu. Intencją Schoenberga było, aby wiersze zostały wypowiedziane, a nie śpiewane przy muzyce.
Czy Pierrot Lunaire jest polifonikiem?
Pierrot Lunaire to wirtualna encyklopedia języka kompozytorskiego „emancypacji dysonansu” Schoenberga: kompendium technik rozwojowych, malarstwa słownego i konstrukcji polifonicznych (w tym kanonów, fug, a nawet passacaglia).