Schizoidalne zaburzenie osobowości to rzadki stan, w którym ludzie unikają aktywności towarzyskich i konsekwentnie unikają interakcji z innymi. Mają też ograniczony zakres ekspresji emocjonalnej.
Jaki jest przykład schizoidalnego zaburzenia osobowości?
Ludzie ze schizoidalnym zaburzeniem osobowości rzadko reagują (na przykład uśmiechając się lub kiwając głową) lub okazują emocje w sytuacjach towarzyskich. Mają trudności z wyrażaniem gniewu, nawet gdy są sprowokowane. Nie reagują odpowiednio na ważne wydarzenia życiowe i mogą wydawać się bierni w odpowiedzi na zmiany okoliczności.
Jaka jest różnica między schizoidalnym zaburzeniem osobowości a schizotypowym zaburzeniem osobowości?
Ktoś ze schizoidalnym zaburzeniem osobowości zwykle nie dba o swój stan ani nie podejmuje kroków w celu poprawy swojego życia. Z drugiej strony, osoba ze schizotypowym zaburzeniem osobowości prawdopodobnie będzie odczuwać dużą depresję i niepokój, gdy zmaga się z relacjami i dyskomfortem w sytuacjach społecznych.
Czy schizoidalne zaburzenie osobowości może przekształcić się w schizofrenię?
Często mają też cechy osobowości unikającej, schizotypowej i paranoidalnej. Niektóre osoby o osobowości schizoidalnej mogą rozwinąć schizofrenię, ale związek ten nie jest tak silny jak w przypadku schizotypowego zaburzenia osobowości.
Co to jest schizotypowe zaburzenie osobowości?
Przegląd. Osoby ze schizotypowym zaburzeniem osobowości są często określane jako dziwne lub ekscentryczne i zazwyczaj mają niewiele bliskich związków. Na ogół nie rozumieją, jak tworzą się relacje ani wpływu ich zachowania na innych.