W języku angielskim słowa przekleństwa i przekleństwa, takie jak gówno, mają rdzenne korzenie germańskie, tak jak prawdopodobnie pierdolić, chociaż cholera i siki pochodzą ze starofrancuskiego i ostatecznie z łaciny. Bardziej techniczne i grzeczne alternatywy są często pochodzenia łacińskiego, takie jak wypróżnianie lub wydalanie (na gówno) oraz cudzołóstwo lub kopulacja (na pieprzenie).
Kto wymyślił przekleństwa?
Nie wiemy, jak przeklinali pierwsi mówcy po angielsku, ponieważ nie zostało to spisane. Przed XV wiekiem – kiedy to przekleństwa pojawiły się po raz pierwszy na piśmie – większość pisali mnisi i byli zbyt dobrzy, a ich praca zbyt ważna, aby mogli zapisywać przekleństwa.
Kiedy powstało pierwsze przekleństwo?
Rok 1310 minęło kilka stuleci, zanim mnich podobno nabazgrał to słowo w manuskrypcie Cycerona, który powszechnie uważany jest za pierwsze pojawienie się słowa na K w pismach angielskich.
Jak zaczęło się przeklinanie?
Przysięgi mają nad nami dziwną władzę. Zaczyna się kiedy jesteśmy młodzi, kiedy są one rozkosznie tabu. … Staroangielskie słowa, takie jak scite (łajno), scitte (biegunka) i scitan (wypróżniać), wszystkie zakorzenione w pra-germańskim skeczu, przekształciły się w średnioangielskie schitte (odchody) i shiten (wypróżnianie).
Jakie jest najstarsze przekleństwo?
Fart, jak się okazuje, jest jednym z najstarszych niegrzecznych słów, jakie mamy w tym języku: jego pierwszy zapis pojawia się około 1250 roku, co oznacza, że jeśli cofnąć się o 800 lat w czasie tylko po to, by pozwolić jednemu rozerwać, każdy byłby przynajmniej w stanie zgodzić się, jak to powinno się nazywać.
