Powierzchniowy rezonans plazmonowy (SPR) to zjawisko, w którym elektrony w metalowej warstwie powierzchniowej są wzbudzane przez fotony padającego światła o określonym kącie padania, a następnie rozchodzą się równolegle do powierzchni metalu (ryc. 10.17; Zeng et al., 2017).
Jaka jest teoria plazmonów powierzchniowych?
Plazmony powierzchniowe to powierzchniowe fale elektromagnetyczne, które rozchodzą się w kierunku równoległym do interfejsu metal/dielektryk (lub metal/próżnia). Od: Kompleksowa nanonauka i technologia, 2011.
Co to jest efekt plazmonu powierzchniowego?
Powierzchniowy rezonans plazmonowy (SPR) jest przejawem efektu rezonansowego w wyniku oddziaływania elektronów przewodzących nanocząstek metalu z padającymi fotonamiOddziaływanie zależy od wielkości i kształtu nanocząstek metali oraz charakteru i składu ośrodka dyspersyjnego.
Jak działa plazmon powierzchniowy?
SPR występuje, gdy spolaryzowane światło uderza w powierzchnię przewodzącą elektryczność na styku dwóch mediów. Generuje to fale gęstości ładunku elektronowego zwane plazmonami, zmniejszające intensywność odbitego światła pod określonym kątem zwanym kątem rezonansu, proporcjonalnie do masy na powierzchni czujnika.
Jak powstają plazmony?
Zlokalizuj plazmony powierzchniowe powstają w małych metalicznych obiektach, w tym nanocząsteczkach Ponieważ niezmienność translacyjna systemu jest tracona, opis w kategoriach wektora falowego, jak w SPP, nie może być zrobiony. Również w przeciwieństwie do ciągłej zależności dyspersji w SPP, mody elektromagnetyczne cząstki są dyskretyzowane.
