Pęcherzowe naciekanie naskórka (EBA) jest sierocą chorobą autoimmunologiczną Pacjenci z EBA cierpią na przewlekłe stany zapalne oraz pęcherze i blizny na skórze i błonach śluzowych. Obecne opcje leczenia opierają się na nieswoistej immunosupresji, która w wielu przypadkach nie prowadzi do remisji leczenia.
Co to jest pęcherzowe oddzielanie się naskórka i jak jest spowodowane?
Przyczyny pęcherzowego rozrostu naskórka
EB jest powodowane przez wadliwy gen (mutacja genu), który sprawia, że skóra jest bardziej delikatna Dziecko z EB mogło odziedziczyć wadliwy gen od rodzica, który również ma EB. Mogą też odziedziczyć wadliwy gen od obojga rodziców, którzy są tylko „nosicielami”, ale sami nie mają EB.
Jak leczyć pęcherzowe oddzielanie się naskórka?
Leki stosowane w leczeniu EBA obejmują doustne kortykosteroidy (takie jak prednizon), środki przeciwzapalne (takie jak dapson lub kolchicyna) oraz leki hamujące układ odpornościowy (takie jak jako azatiopryna lub cyklofosfamid).
Co robi pęcherzowe oddzielanie się naskórka?
Pęcherzowy naskórek (ep-ih-dur-MOL-uh-sis buhl-LOE-sah) to grupa rzadkich chorób, które powodują delikatną, pęcherzową skórę. Pęcherze mogą pojawić się w odpowiedzi na drobne obrażenia, nawet spowodowane wysoką temperaturą, tarciem, zadrapaniem lub taśmą klejącą.
Co to jest leczenie pęcherzowe naskórka?
Leczenie ma na celu pomoc w zapobieganiu tworzeniu się pęcherzy, dbanie o pęcherze i skórę, leczenie problemów żywieniowych wynikających z pęcherzy w jamie ustnej lub przełyku oraz radzenie sobie z bólem.
