Trubetzkoy przedstawił swoją klasyfikację typów opozycji fonologicznych w 1936 (1936a).
Co to jest opozycja fonologiczna?
Opozycja fonologiczna jest oczywiście tworzona między odrębnymi jednostkami (istotne cechy, fonemy, archifonemy, tonemy, architonemy) w odniesieniu do poszczególnych języków.
Kto jest założycielem teorii fonologicznej?
Badania nad fonologią w obecnej formie określają studia formacyjne XIX-wiecznego polskiego uczonego Jana Baudouina de Courtenay, który (wraz ze swoimi uczniami Mikołajem Kruszewskim i Lew Szczerba) ukształtował współczesne użycie terminu fonem w serii wykładów w latach 1876-1877.
Czym jest charakterystyczna opozycja w fonologii?
Trubetzkoy skupił się na wyróżniających się opozycjach – tych, które sygnalizują kontrast fonologiczny Mogą to być prywatne (oznaczona właściwość jest obecna lub nieobecna), równowartościowe (obaj członkowie mają równy status) lub stopniowy (mniej ważne pojęcie, z kilkoma gradacjami jednej właściwości).
Co to jest wielostronna opozycja?
Jeden z terminów wyróżniających się więcej niż jedną cechą. Zwłaszcza fonemów: m.in. [p] i [s] w języku angielskim znajdują się w … Ogólne linki do tej pracy. Wstęp. Podziękowania.