W 2010 roku badanie przeprowadzone przez Organizację Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku wykazało, że zasoby w Wielkich Brzegach w pobliżu Nowej Fundlandii i Labradora odbudowały się o 69% od 2007 roku, choć liczba ta równa się tylko 10% oryginalnego zapasu.
Czy dorsz w Grand Banks się regeneruje?
Południowe Wielkie Brzegi, Zatoka Maine, Szelf Szkocki i Zatoka Św. przełowienie pod koniec XX wieku z powodów, które nie są w pełni zrozumiałe.
Co się stało z połowami dorsza na Wielkich Brzegach?
Zbiory dorsza były ogromne i prawdopodobnie wydawały się nieskończone, ale zakończyły się nagle w latach dziewięćdziesiątych po 15-letniej próbie ze strony Kanady przywrócenia go po bliski upadku w latach siedemdziesiątych. W 1968 r. połów dorsza z Grand Banks wyniósł 810 000 ton; w 1974 roku było to 34 000 ton.
Czy udało się odzyskać połowy dorsza w Kanadzie?
W przyszłym roku mija 30 lat od moratorium na dorsza z 1992 roku, kiedy to rząd federalny zamknął łowiska dorsza w Nowej Fundlandii i Labradorze. Chociaż dorsz podlega moratorium, firma Fisheries and Oceans Canada (DFO) ponownie otworzyła małe, przybrzeżne komercyjne łowisko dorsza zwane „zarządzaniem” 15 lat temu.
Czy zasoby dorsza atlantyckiego odbudowały się?
Zasoby dorsza w Morzu Barentsa są na jednym z najwyższych poziomów od 70 lat i znacznie się odbudowały od 2000 r., ale wykazały niedawny spadek (Rysunek 7).
