7 listopada 1917 r. miała miejsce rosyjska rewolucja bolszewicka, gdy siły dowodzone przez Władimira Iljicza Lenina obaliły tymczasowy rząd Aleksandra Kiereńskiego. Rząd Tymczasowy doszedł do władzy po rewolucji lutowej, która doprowadziła do obalenia monarchii rosyjskiej w marcu 1917
Kiedy obalono rosyjską monarchię?
Rewolucja Rosyjska, zwana także Rewolucją Rosyjską 1917, dwie rewolucje w 1917 r., z których pierwsza, w lutym (marzec, Nowy Styl), obaliła imperialny rząd i drugi z nich, w październiku (listopad), umieścił bolszewików u władzy.
Co oznaczało koniec monarchii rosyjskiej?
Podczas rewolucji rosyjskiej 1917 bolszewiccy rewolucjoniści obalili monarchię, kończąc dynastię Romanowów. Car Mikołaj II i cała jego rodzina – łącznie z małymi dziećmi – zostali później straceni przez wojska bolszewickie.
Który car został obalony w rewolucji rosyjskiej?
W marcu 1917 r. garnizon wojskowy w Piotrogrodzie dołączył do strajkujących robotników w żądaniu reform socjalistycznych, a Czar Mikołaj II został zmuszony do abdykacji. Mikołaja i jego rodzinę najpierw przetrzymywano w pałacu Czarskoje Sioło, a następnie w pałacu Jekaterynburg pod Tobolskiem.
Kto rządził Rosją przed rewolucją?
Rosyjscy carowie
Przed rewolucją Rosją rządził potężny monarcha zwany carem. Car miał całkowitą władzę w Rosji. Dowodził armią, posiadał znaczną część ziemi, a nawet kontrolował kościół.