Koreański nie jest językiem tonalnym, jak chiński czy wietnamski, gdzie fleksje tonalne mogą zmienić znaczenie słów. W języku koreańskim forma i znaczenie słów rdzeniowych pozostaje zasadniczo niezmienione, niezależnie od tonu mowy. Występują niewielkie różnice w akcencie i tonacji.
Ile tonów jest w języku koreańskim?
Koreański nie jest językiem tonalnym, ale kiedyś nim był. Aż do początku XVII wieku znaki tonów były powszechne w Hangul, alfabecie koreańskim, a w języku używano 3 tonów. Był niski ton płaski, wysoki ton płaski i ton wznoszący.
Czy japoński ma tony?
W przeciwieństwie do wietnamskiego, tajskiego, mandaryńskiego i kantońskiego, Japoński nie jest językiem tonalnym. Osoby mówiące po japońsku mogą tworzyć różne znaczenia z wysokim lub niskim rozróżnieniem w ich fleksji, bez określonego tonu dla każdej sylaby.
Dlaczego koreański stracił tony?
Dowody wskazują, że sekwencje tonalne zostały uproszczone poprzez podkreślenie pierwszego tonu H i zredukowanie tonów pod koniec frazy do niskiego Oznacza to, że frazy zaczęły rosnąć - spadające wzory. Obecnie, przynajmniej w Korei Południowej, większość odmian regionalnych ma charakter intonacyjny.
Czy koreański ma tonowy akcent?
Aby nazwać coś akcentem wysokości tonu, musi rozróżniać słowa tylko na podstawie zmian wysokości tonu, innymi słowy, potrzebuje minimalnej pary. Seul Koreański nie ma żadnego. Seul Korean określa swoją intonację na podstawie fraz intonacyjnych, a nie słów. Więc nie jest to akcentowane.
