W Stanach Zjednoczonych opieka zastępcza rozpoczęła się w wyniku wysiłków Charlesa Loringa Brace W połowie XIX wieku około 30 000 bezdomnych lub zaniedbanych dzieci mieszkało ulice i slumsy Nowego Jorku”. Brace zabrał te dzieci z ulic i umieścił je u rodzin w większości stanów w kraju.
Kiedy opieka zastępcza stała się rzeczą?
W 1636, mniej niż trzydzieści lat po założeniu kolonii Jamestown, w wieku siedmiu lat, Benjamin Eaton został pierwszym przybranym dzieckiem w tym kraju. W 1853 r. Charles Loring Brace rozpoczął ruch bezpłatnych rodzin zastępczych.
Co zainspirowało Cię do zostania rodzicem zastępczym?
Niektórzy ludzie są zmotywowani do opieki zastępczej ponieważ mają doświadczenia (wykorzystywanie, zaniedbanie, zależność) podobne do tych, które mają dzieci w opiece zastępczej. Teraz, gdy są dorośli, identyfikują się z tymi dziećmi i chcą im pomóc. Ta motywacja jest silnie skorelowana z udanym rodzicielstwem zastępczym.
Który prezydent rozpoczął opiekę zastępczą?
1988. Prezydent Reagan wydał pierwszą proklamację prezydencką, która ustanowiła maj jako Narodowy Miesiąc Opieki Zastępczej.
Dlaczego nazywa się go domem zastępczym?
W Anglii „angielskie przepisy dotyczące ubogich” pozwalały osobom żyjącym w biedzie, bez domu lub osieroconym młodym ludziom zostać oddanym do służby aż do dorosłości. Ta żałosna praktyka została przeniesiona do kolonii, gdzie „domy zastępcze” były uważane za domy rodzin lub dorosłych, którzy przyjęli te umowne dzieci