Opracowana w celu oceny nudy, Skala Podatności na Znudzenie (BPS) została stworzona w 1986 roku. Służy ona w szczególności do określania przyczyny okresów nudy i sposobów jej zwalczania. Podskale testu obejmują stymulację zewnętrzną, percepcję czasu, ograniczenia, reakcje afektywne i wytrzymałość skupienia.
Jaka jest skłonność do nudy?
Zbadano inne hipotetyczne związki z nudą, z istotnymi pozytywnymi skojarzeniami z depresją, beznadziejnością, postrzeganym wysiłkiem, samotnością i orientacją motywacyjną. Dodatkowe ustalenia wskazują, że skłonność do nudy jest negatywnie związana z satysfakcją z życia i orientacją na autonomię
Jaki jest cel skłonności do nudy?
Skłonność do nudy jest pozytywnie skorelowana z depresją i lękiem (Ahmed, 1990; Blaszczyński i in., 1990; Sommers i Vodanovich, 2000; Goldberg i in., 2011; LePera, 2011), złość i agresja (Gordon i in., 1997; Rupp i Vodanovich, 1997; Dahlen i in., 2004), mniejsza skłonność do angażowania się i czerpania przyjemności z myślenia…
Jak obliczyć nudę?
Istnieją dwie powszechnie stosowane miary nudy: skala skłonności do nudy (BPS) oraz skala podatności na nudę (ZBS). Chociaż obydwa zostały zaprojektowane do pomiaru skłonności do odczuwania nudy (tj. znudzenia cechą), istnieją powody, by sądzić, że mogą nie mierzyć tego samego konstruktu.
Jakie są skutki podatności na nudę?
Wielokrotna analiza kowariancji wykazała, że osoby z wysokimi wynikami ogólnymi podatności na nudę zgłaszały istotnie wyższe oceny we wszystkich pięciu podskalach Listy kontrolnej objawów Hopkinsa ( Obsesyjno-kompulsywne, Somatyzacja, Lęk, Wrażliwość interpersonalna, i depresja).
