Falanga macedońska (gr. Μακεδονική φάλαγξ) to formacja piechoty opracowana przez Filipa II i użyta przez jego syna Aleksander Wielki do podbicia Imperium Achemenidów i pokonania armii innych królestw.
Kiedy Aleksander Wielki używał falangi?
Dla Aleksandra falanga macedońska była zaczątkiem jego armii podczas jego podbojów – od jego pierwszego zwycięstwa na ziemi azjatyckiej pod Granikusem w 334 pne, aż do ostatniego rozbicia Bitwa z Porusem, królem Parauvas, nad rzeką Hydaspes w Indiach.
Kto pierwszy użył falangi?
W XVI wieku Hiszpańskie oddziały uzbrojone w szczupaki i arkebuzy wprowadziły pierwszą falangę prochowych kolumn piechoty, znanych jako bitwy.
Jaką taktykę zastosował Aleksander Wielki?
Przekroczył Azję do Indii, często walcząc z siłą, która przewyższała go liczebnie. Jego użycie falangi i kawalerii, w połączeniu z wrodzonym poczuciem dowodzenia, zepchnęło wroga do defensywy, pozwalając mu nigdy nie przegrać bitwy.
Kto pokonał falangę?
Polybius o wojnach macedońskich wdaje się w pewne drobiazgi, ale w zasadzie chodzi o to, że podczas wojen samnickich Rzymianie odkryli, że ich falangi zostały pokonane przez lekką piechotę i kawalerię Samnicką, którzy byli przyzwyczajeni do walki na górzystym terenie Samnium.