Termin „kazuistyka” odnosi się opisowo do metody rozumowania w celu rozwiązania . kłopoty z trudnymi sprawami, które pojawiają się w kontekście moralnym i prawnym. Termin. pochodzi od łacińskiego „casus”, co oznacza okazję, wydarzenie lub przypadek. Jego centralny.
Co oznacza kazuistyka?
1: rozwiązywanie konkretnych przypadków sumienia, obowiązku lub postępowania poprzez interpretację zasad etycznych lub doktryn religijnych. 2: zwodniczy argument: racjonalizacja.
Co to jest teoria kazuistyki?
Casuistry (/ˈkæzjuɪstri/ KAZ-yoo-is-tree) to proces rozumowania, który ma na celu rozwiązanie problemów moralnych poprzez wyodrębnienie lub rozszerzenie reguł teoretycznych z konkretnego przypadku, i ponowne zastosowanie tych reguł do nowych instancji. Ta metoda występuje w etyce stosowanej i orzecznictwie.
Jaka jest główna cecha kazuistyki?
Casuistry zazwyczaj używa ogólnych zasad w rozumowaniu analogicznie, od jednoznacznych przypadków, zwanych paradygmatami, do przypadków dokuczliwych. Podobne sprawy traktuje się podobnie. W ten sposób kazuistyka przypomina rozumowanie prawne. Kazuistyka może również używać autorytatywnych pism dotyczących konkretnego przypadku.
Jakie jest konotacyjne znaczenie kazuistyki?
rzeczownik, liczba mnoga cas·u·ist·ries. podstępne, zwodnicze lub nadmiernie subtelne rozumowanie, zwłaszcza w kwestiach moralności; błędne lub nieuczciwe stosowanie zasad ogólnych; sofistyka.
