Nazwanie obchodów jako „Wielkanoc” wydaje się pochodzić z powrotem do imienia przedchrześcijańskiej bogini w Anglii, Eostre, która była obchodzona na początku wiosny. Jedyne wzmianki o tej bogini pochodzą z pism Bedy Czcigodnego, brytyjskiego mnicha, który żył na przełomie VII i VIII wieku.
Jakie jest prawdziwe pochodzenie Wielkanocy?
Okazuje się, że Wielkanoc faktycznie rozpoczęła się jako pogańskie święto świętujące wiosnę na półkuli północnej, na długo przed nadejściem chrześcijaństwa. „Od czasów prehistorycznych ludzie obchodzili równonocy i przesilenia jako święte czasy” – powiedział profesor Carole Cusack z University of Sydney.
Czy Wielkanoc jest poganinem?
Pomimo swojego znaczenia jako chrześcijańskiego świętego dnia, wiele tradycji i symboli, które odgrywają kluczową rolę w obrzędach wielkanocnych, ma swoje korzenie w pogańskich uroczystościach – szczególnie pogańska bogini Eostre -oraz w żydowskie święto Paschy.
Kiedy zaczęła się Wielkanoc i dlaczego?
Dla wielu kościołów chrześcijańskich Wielkanoc jest radosnym zakończeniem okresu postu i pokuty. Najwcześniejsze wzmianki o obchodach Wielkanocy pochodzą z II wieku, chociaż jest prawdopodobne, że nawet pierwsi chrześcijanie upamiętniali Zmartwychwstanie, które jest integralną zasadą wiary.
Czy Biblia wspomina o Wielkanocy?
W Biblii nie ma wzmianki o Wielkanocy Słowo „Wielkanoc” (lub jego odpowiedniki) pojawia się w Biblii tylko raz w Dziejach Apostolskich 12:4. Jednak w kontekście, użycie słowa „Wielkanoc” w tym wersecie odnosi się tylko do Paschy.
