Kryzys Oka (francuski: Crise d'Oka), znany również jako Opór Kanesatake, był sporem o ziemię między grupą ludzi Mohawk a miastem Oka w Quebecu w Kanadzie, który rozpoczął się 11 lipca, 1990 i trwał 78 dni do 26 września 1990, z dwoma ofiarami śmiertelnymi.
Gdzie rozpoczął się kryzys Oka?
Kryzys rozpoczął się po miesiącach łagodnych działań działaczy Mohawk w proteście przeciwko rozbudowie pola golfowego i wioski kondominium w pobliżu Oka, Quebec Mohawk twierdził, że ziemia, obejmował cmentarz Mohawków, był ich rdzennym terytorium i był dla nich święty.
Gdzie miał miejsce kryzys Oka i na jakim terytorium?
Kryzys Oka, znany również jako Ruch Oporu w Kanesatake lub Ruch Oporu Mohawków w Kanesatake, był 78-dniowym konfliktem (11 lipca – 26 września 1990) pomiędzy protestującymi w Mohawk, policją Quebecu, RCMP i armią kanadyjską. Odbyło się w społeczności Kanesatake, w pobliżu miasta Oka, na północnym wybrzeżu Montrealu
Kiedy doszło do kryzysu Oka?
Konflikt doszedł do punktu kulminacyjnego 11 lipca 1990, kiedy prowincjonalna policja najechała na obóz protestacyjny w Pines. Wymieniono strzały. Funkcjonariusz policji, Sûréte du Québec kpr. Marcel Lemay zginął, co wywołało 78-dniowy impas znany jako Kryzys Oka.
Kto zginął w Oka?
Jedyną ofiarą był Marcel Lemay, którego żona była w ciąży z drugim dzieckiem. Nikt nie został oskarżony o morderstwo. Niektórzy rdzenni przywódcy potępili impas w Oka, ale inni sugerowali, że był to logiczny i nieunikniony wynik pięciuset lat nierówności.
