Marsz na Metal Warriors. Pomimo wszystkich obietnic postępu medycznego i przemysłowego ludzkie egzoszkielety, ich pochodzenie leży w maszynie wojskowej o nazwie Hardiman. Zaprojektowany przez inżyniera General Electric, Ralpha S. Moshera, Hardiman był ogromną maszyną do noszenia o wadze 1500 funtów, stworzoną jako wspólny projekt armii i marynarki wojennej.
Kiedy wynaleziono robotyczne egzoszkielety?
General Electric opracował pierwszy egzoszkielet w latach 60.. Nazywany Hardiman, był to kombinezon hydrauliczny i elektryczny, jednak był zbyt ciężki i nieporęczny, by mógł być używany przez wojsko.
Do czego służą robotyczne egzoszkielety?
Zrobotyzowane egzoszkielety to nadające się do noszenia urządzenia elektromechaniczne, które zostały opracowane jako urządzenia wspomagające w celu zwiększenia sprawności fizycznej użytkownika lub jako urządzenia ortotyczne do rehabilitacji chodu lub wspomagania lokomocji.
Czym jest egzoszkielet w robotyce?
Zrobotyzowane egzoszkielety lub zasilane egzoszkielety to uważane za nadające się do noszenia zrobotyzowane jednostki sterowane przez komputery w celu zasilania systemu silników, pneumatyki, dźwigni lub hydrauliki w celu przywrócenia ruchu[1, 2].
Z czego wykonane są roboty egzoszkielety?
Egzoszkielety mogą być wykonane z sztywnych materiałów, takich jak metal lub włókno węglowe lub mogą być wykonane w całości z miękkich i elastycznych części. Egzoszkielety mogą być zasilane i wyposażone w czujniki i siłowniki lub mogą być całkowicie pasywne.
