Jednak krytycy teorii skojarzeń różnicowych twierdzą, że jest ona zasadniczo nietestowalna, ponieważ nie ma sposobu, aby prawidłowo zmierzyć skojarzenia, a tym bardziej określić częstotliwość, czas trwania, priorytet i intensywność, jednocześnie kontrolując inne pośrednie zmienne.
Jaka jest główna krytyka teorii skojarzeń różniczkowych?
Nieprzestępcy podlegają tym samym ogólnym potrzebom, co przestępcy i robią to w sposób nieodbiegający od normy. Krytyka teorii Stowarzyszenia Różnicowego Sutherlanda obejmuje założenie, że Sutherland sugerował, że sama interakcja z przestępcami doprowadziłaby jednostkę do zachowań przestępczych.
Czy różniczkowa teoria asocjacji jest deterministyczna?
Teoria asocjacji różnicowych jest tak samo deterministyczna jak wcześniejsze teorie, które kładły nacisk na czynniki biologiczne lub psychologiczne.
Jakie są ograniczenia teorii asocjacji różniczkowej?
P: Słabością teorii asocjacji różniczkowej jest to, że trudno ją przetestować, mimo że Sutherlands obiecuje zapewnić naukowe, matematyczne ramy E: Na przykład trudno to dostrzec jak, na przykład, można zmierzyć liczbę postaw proprzestępczych, na które dana osoba była lub była narażona.
W jaki sposób zróżnicowana asocjacja ma znaczenie w procesie uczenia się?
Skojarzenie różnicowe to teoria zaproponowana przez Sutherlanda w 1939 roku. wyjaśnia, że ludzie uczą się być przestępcami ze swojego otoczenia. Poprzez interakcje z innymi, jednostki poznają wartości, postawy, metody i motywy zachowań przestępczych.
