Taczka to dźwignia drugiej klasy. Oś koła jest punktem podparcia, uchwyty wymagają wysiłku, a ładunek jest umieszczony między nimi. Wysiłek zawsze pokonuje większą odległość i jest mniejszy niż obciążenie.
Dlaczego taczka jest uważana za dźwignię drugiej klasy?
W dźwigniach drugiej klasy obciążenie znajduje się między siłą (siłą) a punktem podparcia. Typowym przykładem jest taczka, w której wysiłek przemieszcza się na dużą odległość, aby podnieść ciężki ładunek, z osią i kołem jako punktem podparcia. W dźwigni drugiej klasy wysiłek porusza się na dużą odległość, aby podnieść ładunek na niewielką odległość.
Czy dźwignia taczki klasy 2?
Taczka to dźwignia drugiej klasy. Poniżej znajdują się dane z użycia taczki do przemieszczenia 30-kilogramowego kamienia. Siła (podnoszenie) jest zawsze stosowana na końcach uchwytów, 150 cm od punktu podparcia. Punkt podparcia to miejsce, w którym taczka jest połączona z osią koła.
Co sprawia, że dźwignia klasy 2?
W dźwigni klasy drugiej obciążenie znajduje się między siłą a punktem podparcia Im bliżej ładunek znajduje się w punkcie podparcia, tym łatwiej jest podnieść ładunek. Przykłady obejmują taczki, zszywacze, otwieracze do butelek, dziadek do orzechów i obcinacz do paznokci. Świetnym przykładem dźwigni klasy drugiej jest taczka.
Jakie są przykłady dźwigni drugiej klasy?
Dźwignia drugiej klasy
- Taczka.
- Zszywacze.
- Drzwi lub bramy.
- Otwieracze do butelek.
- Dziadek do orzechów.
- Obcinacz do paznokci.
