głodny (przysł.) koniec 14c., od głodny (przym.) + -ly (2). Głodowo (przym.) poświadcza się z końca XIV wieku. w sensie „wyglądający na głodny”.
Co znaczy łapczywie?
głodny przysłówek ( CHĘĆ )w sposób, który pokazuje silne pragnienie lub pragnienie czegoś: Spojrzał na nią zachłannie. Naftowe bogactwa stanu były zachłannie obserwowane przez firmy naftowe.
Skąd pochodzi słowo?
Od staroangielskiego jako mianownik bezosobowego czasownika lub stwierdzenia, gdy rzecz, za którą się reprezentuje, jest implikowana (pada deszcz, podoba mi się). Po czasowniku nieprzechodnim, używanym przechodnie dla oznaczonej czynności, z lat czterdziestych XVI wieku (pierwotnie w walce z tym).
Kto wymyślił słowo Głodny?
hungry (przym.)
Średnioangielski hungry, hungri, od staroangielskiego hungrig „głodny, głodny;” patrz głód (n.) + -y (2). Wspólny zachodniogermański; porównaj starofryzyjskie głód, holenderski hongerig, niemiecki głód.
Co jest głodne w staroangielskim?
Etymologia 1
Od średnioangielskiego głodu, ze staroangielskiego hungor („głód, pożądanie; głód”), z proto-germańskiego hungruz, hunhruz („głód”), z protoindoeuropejskiego kenk- („spalić, mądry, pożądanie, głód, pragnienie”).