Shramana Shramana Śramaṇa (sanskryt: श्रमण; pali: samaṇa, tamilski: Samanam) oznacza „ ten, kto pracuje, trudzi się lub wytęża (dla jakiegoś wyższego lub religijnego celu)” lub „poszukiwacz, ten, który dokonuje aktów oszczędnościowych, ascetyczny”. https://en.wikipedia.org › wiki › Śramaṇa
Śramaṇa – Wikipedia
ruch był ruchem niewedyjskim równoległym do hinduizmu wedyjskiego Hinduizmu wedyjskiego Wczesna epoka wedyjska jest historycznie datowana na drugą połowę drugiego tysiąclecia p.n.e. Historycznie, po upadku cywilizacji doliny Indusu, który miał miejsce około 1900 r. p.n.e., grupy ludów indoaryjskich migrowały do północno-zachodnich Indii i zaczęły zamieszkiwać północną dolinę Indusu.https://en.wikipedia.org › wiki › Vedic_period
Okres wedyjski – Wikipedia
w starożytnych Indiach. Tradycja Shramana dała początek dżinizmowi, buddyzmowi i jodze i była odpowiedzialna za powiązane koncepcje saṃsāra (cykl narodzin i śmierci) oraz moksha (wyzwolenie z tego cyklu).
Czym jest tradycja sramana?
Sramana, co oznacza „poszukiwacz”, była tradycją, która rozpoczęła się około 800-600 p.n.e., kiedy nowe grupy filozoficzne, które wierzyły w bardziej surową ścieżkę do duchowej wolności, odrzuciły autorytet braminów (kapłanów hinduizmu wedyjskiego).
Czym jest tradycja bramińska i szramańska?
Brahmanizm, oparty na hierarchii kastowej i płciowej, panował nad innymi tradycjami, z których wszystkie można by wspólnie nazwać Szramanizmem. Te tradycje, takie jak Nath, Tantra, Siddha, Shaiva, Siddhanta i Bhakti, miały bardziej inkluzywne wartości. … Buddyzm i dżinizm również nie mają hierarchii kastowej.
Czy Shramana jest kapłanem o wysokim statusie?
Parivrajaka – Wyrzeczony i Wędrowiec. Shramana – kapłan o wysokim statusie. Upasaka – świecki wyznawca buddyzmu.
Która indyjska tradycja duchowa praktykuje skrajną niestosowanie przemocy?
Ahimsa (sanskryt: अहिंसा, IAST: ahiṃsā, dosł. „niestosowanie przemocy”; wymowa pali: [avihiṃsā]), to starożytna indyjska zasada niestosowania przemocy, która dotyczy wszystkich istoty żywe. Jest to kluczowa cnota w religiach dharmicznych: dżinizmie, buddyzmie, hinduizmie i sikhizmie.
