Irlandia Północna jest jednym z czterech krajów Zjednoczonego Królestwa (chociaż w oficjalnych źródłach określana jest również jako prowincja lub region), położonym w północno-wschodniej części Irlandii. Została utworzona jako osobny podmiot prawny 3 maja 1921 r. na mocy ustawy rząd Irlandii z 1920 r.
Dlaczego Irlandia Północna nazywa się Ulster?
Ulster jest jedną z czterech irlandzkich prowincji. Jego nazwa wywodzi się z języka irlandzkiego Cúige Uladh (wymawiane [ˌkuːɟə ˈʊlˠə]), co oznacza „piąty Ulaidh”, nazwany na cześć starożytnych mieszkańców regionu.
Dlaczego Irlandia Północna oddzieliła się od Irlandii?
Irlandia Północna została utworzona w 1921 r., kiedy Irlandia została podzielona na mocy Ustawy o rządzie Irlandii z 1920 r., tworząc zdecentralizowany rząd dla sześciu północno-wschodnich hrabstw. Większość ludności Irlandii Północnej stanowili związkowcy, którzy chcieli pozostać w Wielkiej Brytanii.
Kiedy protestanci przenieśli się do Irlandii Północnej?
Wielu więcej szkockich emigrantów protestanckich przybyło do Ulsteru pod koniec XVII wieku. Ci, którzy przybyli ze Szkocji, byli w większości prezbiterianami, podczas gdy ci z Anglii byli w większości anglikanami. Istnieje również niewielka społeczność metodystów, a Kościół Metodystów w Irlandii pochodzi z wizyty Johna Wesleya w Ulsterze w 1752 roku.
Kiedy Irlandia Północna stała się Irlandią Północną?
W 1920 r. brytyjski rząd przedstawił kolejny projekt ustawy o stworzeniu dwóch zdecentralizowanych rządów: jednego dla sześciu północnych hrabstw (Irlandia Północna) i jednego dla reszty wyspy (Irlandia Południowa). Została ona uchwalona jako ustawa rządu Irlandii i weszła w życie jako fakt dokonany 3 maja 1921 r.
