Nazwa pochodzi od tetra (z greckiego – „cztery z czegoś”) i akord (z greckiego chordon – „struna” lub „nuta”). W starożytnej greckiej teorii muzyki tetrachord oznaczał segment większych i mniej doskonałych systemów ograniczonych nieruchomymi nutami (gr. ἑστῶτες); nuty między nimi były ruchome (gr. κινούμενοι).
Kto wymyślił tetrachord?
Pythagoras (ok. 570 – ok. 500 pne), na przykład interesował się działaniem muzyki i prawdopodobnie jako pierwszy przyjrzał się liczbowym relacjom między interwałami muzycznymi (że oktawa składa się z kwarty i piąty). Dodatkowo Grecy wymyślili ideę tetrachordu – cztery nuty gamy.
Czy tetrachord jest triadą?
Cztery tetrachordy omówione w rozdziale 6 były przykładami tetrachordów z dodanymi nutami. Oznacza to, że każdy tetrachord zaczynał się jako triada zbudowana z trzech różnych dźwięków należących do skali muzycznej.
Jak rozpoznać tetrachord?
Tetrachord to cztery nuty Tetrachord to tylko cztery nuty. Większość gam zachodnich ma 8 nut, więc tetrachord można traktować jako połowę skali. Tak jak interwał jest podstawowym budulcem w muzyce, tetrachord jest (większym) budulcem skali. Dwa tetrachordy łączą się, tworząc skalę.
Czy skala to to samo co tetrachord?
Tetrachord to grupa czterech tonów w rozpiętości 6 pół tonów (interwał trytonu). Tetrachordy tworzą mini-skalę Tetrachordy mogą być właściwie traktowane jako POŁOWA skali. Większość skal, których zwykle używają muzycy jazzowi, składa się z dwóch tetrachordów.
