Myksobakterie (" bakterie śluzu") to grupa bakterii, które żyją głównie w glebie i żywią się nierozpuszczalnymi substancjami organicznymi. Myksobakterie mają bardzo duże genomy w porównaniu z innymi bakteriami, m.in. 9–10 milionów nukleotydów z wyjątkiem Anaeromyxobacter i Vulgatibacter.
Jak powiedzieć myksobakterie?
rzeczownik w liczbie mnogiej, liczba pojedyncza myx·o·bac·ter·um [mik-soh-bak-teer-ee-uhm].
Czym są myksobakterie w mikrobiologii?
Myksobakterie to ciekawa rodzina bakterii szybujących, które wytwarzają owocniki w warunkach głodu. Występują powszechnie w odchodach zwierzęcych i glebach bogatych w substancje organiczne o pH neutralnym lub zasadowym.
Czym są owocniki u myksobakterii?
Komórki myksobakterii są społeczne; roją się, ślizgając się po powierzchniach, gdy żerują wspólnie. Kiedy wyczują głód, dziesiątki tysięcy komórek zmieniają swój wzorzec ruchu z rozprzestrzeniania się na zewnątrz do wewnętrznej koncentracji i tworzą agregaty, które stają się owocnikami.
Czy myksobakterie to rodzaj?
Gatunki znanych już lądowych rodzajów Archangium, Chondrococcus (Corallococcus), Chondromyces, Myxococcus i Polyangium mogą być uprawiane. Dopiero w 2002 roku z Haliangium ochraceum i H. tepidum wyizolowano i opisano pierwszy rodzaj myksobakterii z przybrzeżnych słonych bagien.