W swojej najprostszej postaci wulkanizację uzyskuje się przez ogrzewanie gumy za pomocą siarki. Proces ten został odkryty w 1839 roku przez amerykańskiego wynalazcę Charles Goodyear Charles Goodyear Charles Goodyear urodził się w New Haven w stanie Connecticut, był synem Amasy Goodyear i najstarszym z sześciorga dzieci Jego ojciec był mechanik i doradca gubernatora Eatona jako szefa firmy London Merchants, która założyła kolonię New Haven w 1683 roku. https://en.wikipedia.org › wiki › Charles_Goodyear
Charles Goodyear – Wikipedia
, który również zwrócił uwagę na ważną funkcję niektórych dodatkowych substancji w procesie.
Jak wygląda proces wulkanizacji?
Wulkanizacja to proces chemiczny, w którym guma jest podgrzewana siarką, akceleratorem i aktywatorem w temperaturze 140–160°C. Proces obejmuje tworzenie wiązań poprzecznych między długimi cząsteczkami gumy w celu uzyskania lepszej elastyczności, sprężystości, wytrzymałości na rozciąganie, lepkości, twardości i odporności na warunki atmosferyczne.
Dlaczego wynaleziono wulkanizowaną gumę?
W 1843 roku Charles Goodyear odkrył, że jeżeli usuniesz siarkę z gumy, a następnie ją podgrzejesz, zachowa ona swoją elastyczność. Ten proces zwany wulkanizacją sprawił, że guma była wodoszczelna i odporna na zimę i otworzyła drzwi dla ogromnego rynku wyrobów gumowych.
Co Charles Goodyear dodał do gumy?
Znowu biedny, Goodyear dalej pracował. Jego kolejny przełom nastąpił, gdy spróbował dodać siarka do gumy. Dzięki temu substancja była mniej lepka i bardziej odporna na zmiany temperatury.
Do czego dzisiaj używa się gumy?
Największymi konsumentami gumy są opony i dętki, a następnie ogólne wyroby gumowe. Inne ważne zastosowania gumy to węże, paski, maty, podłogi, rękawice medyczne i wiele innych. Guma jest również używana jako klej w wielu produktach i zastosowaniach przemysłowych.
