Teodolit, podstawowy instrument geodezyjny nieznanego pochodzenia, ale sięgający XVI wieku angielski matematyk Leonard Digges; służy do pomiaru kątów poziomych i pionowych. W swojej nowoczesnej formie składa się z teleskopu montowanego do obrotu zarówno w poziomie, jak i w pionie.
Kto pierwszy wynalazł teodolit?
Teodolit został wynaleziony w XVI wieku. Jego dokładne pochodzenie jest niejasne, ale jedna wersja została wymyślona przez angielski matematyk Leonard Digges w 1571 roku, który nadał jej nazwę. Ponad 200 lat później, w 1787 roku, Jesse Ramsden wynalazł wielki teodolit.
Dlaczego teodolit nazywa się teodolitem?
W książce Diggesa z 1571 r. termin „teodolit” został zastosowany do instrumentu do pomiaru wyłącznie kątów poziomych, ale opisał on również instrument, który mierzył zarówno wysokość, jak i azymut, nazwał instrumentem topograficznym [sic].… Ten instrument miał montaż azymutalny z lunetą celowniczą.
Skąd wzięła się nazwa teodolit?
Przenośny przyrząd mierniczy, który nazywamy teodolitem, został wynaleziony w połowie XVI wieku przez Leonarda Diggesa z Kent, który nadał mu nazwę wyrażoną w powszechnym Łacińska forma czasu: teodelit.
Kiedy używano teodolitów?
Pierwszy instrument tego typu został wykonany przez Jesse Ramsdena w Londynie w 1787 roku i zakupiony przez Royal Society do użytku w geodezyjnym połączeniu między Greenwich a Paryżem. Pierwszy tego typu instrument w Ameryce został wykonany około 1815 przez Troughtona w Londynie na potrzeby nowo powstałego badania nad wybrzeżem Stanów Zjednoczonych.
