Kumarynę można wytwarzać w wielu różnych reakcjach, przy czym popularnym przykładem jest reakcja Perkina między aldehydem salicylowym a bezwodnikiem octowym. Kondensacja Pechmanna zapewnia inną drogę do kumaryny i jej pochodnych, podobnie jak acylowanie Kostaneckiego, które może być również wykorzystane do produkcji chromonów.
Która metoda jest używana do syntezy kumaryny?
Metoda Pechmanna została wykorzystana do syntezy pochodnych kumaryny w obecności FeCl3·6H 2O [101]. Możliwość zastosowania katalizatorów w postaci soli żelaza zaobserwowano w reakcji kondensacji rezorcynolu i acetooctanu metylu.
Jakie pokarmy zawierają kumaryny?
Kumaryna, czyli 1,2-benzopiron, występuje naturalnie w fasolach tonka i cynamonie, ale można ją również znaleźć w śladowych ilościach w trawie żubrowej, zielonej herbacie, marchwi, a nawet kilka piw.
Jak działają kumaryny?
Pochodne kumaryny są również pierwszorzędnymi doustnymi antykoagulantami. Wykazują działanie terapeutyczne poprzez działanie jako konkurencyjne inhibitory w kaskadowym szlaku krzepnięcia. Hamują funkcję witaminy K, która jest niezbędna do biosyntezy protrombiny.
Jak nazywasz kumaryny?
Fitochemia . Kumaryny zawdzięczają swoją nazwę „kumarynie”, która była powszechną nazwą fasoli tonka (Dipteryx odorata), z której po raz pierwszy wyizolowano prosty związek kumaryny w 1820 roku.
