Udar zakrzepowy to udar spowodowany przez skrzeplinę (skrzep krwi), która rozwija się w tętnicach dostarczających krew do mózgu Ten typ udaru jest zwykle obserwowany u osób starszych, zwłaszcza tych z wysokim poziomem cholesterolu i miażdżycą (nagromadzenie tłuszczu i lipidów w ścianach naczyń krwionośnych) lub cukrzycą.
Jaka jest różnica między udarem zakrzepowym a zatorowym?
Udar zakrzepowy jest powodowany przez krew skrzep (skrzeplina) w tętnicy biegnącej do mózgu. Udary zatorowe występują, gdy skrzep utworzony w innym miejscu (zwykle w sercu lub tętnicach szyjnych) przemieszcza się w krwiobiegu i zatyka naczynie krwionośne w mózgu lub prowadzące do mózgu.
Jak poważny jest udar zakrzepowy?
Jest to stan, w którym wewnątrz naczyń krwionośnych odkładają się złogi tłuszczu (blaszki miażdżycowe). Udary zakrzepowe mogą wpływać na duże lub małe tętnice w mózgu Udary, które wpływają na duże tętnice, blokują przepływ do większej części mózgu. Te udary zwykle powodują największą niepełnosprawność.
Co się dzieje z udarem zakrzepowym?
Udar zakrzepowy to rodzaj udaru niedokrwiennego, który występuje, gdy zakrzep krwi, zwany także skrzepliną, tworzy i blokuje przepływ krwi przez tętnicę, w której się utworzył 1 zakrzep krwi może blokować przepływ krwi bogatej w tlen do części mózgu, powodując długotrwałe uszkodzenie mózgu.
Co to jest leczenie udaru zakrzepowego?
Leczenie udaru zakrzepowego
Obecnym standardowym leczeniem udaru niedokrwiennego jest lek „niszczący skrzepy” zwany alteplazą Ten tkankowy aktywator plazminogenu (tPA) musi być podawany dożylnie w ciągu 4,5 godziny od wystąpienia udaru. Rozbija skrzep i otwiera tętnicę, dzięki czemu krew może ponownie napływać do tkanki mózgowej.
