Cornrows mają grubo ponad 10 000 lat, na długo zanim wikingowie byli nawet myślami, a ich pochodzenie znajduje się w Rogu Afryki, a dokładniej w Etiopii. Wikingowie dbali o swoje włosy i tak, rzeczywiście często je zaplatali.
Czy Wikingowie mieli warkocze?
Niektóre Wikingowie, zwłaszcza młode kobiety, mogły nosić warkocze. Jednak warkocze prawdopodobnie nie były najczęstszą fryzurą dla większości Wikingów. Badając posągi i teksty odkryte w epoce Wikingów, okazuje się, że większość nordyckich wojowników nosiła krótkie włosy, zaplatając warkocze dość rzadko
Kto wymyślił cornrows?
Historycznie, męskie fryzury z warkoczami można prześledzić już na początku V wieku pne w rzeźbach i dziełach sztuki starożytnej Grecji, zazwyczaj przedstawianych na wojownikach i bohaterach.
Skąd wzięły się warkoczyki?
Cornrows w kulturze afrykańskiej
„Historia mówi nam, że cornrows powstały w Afryce. Misterne sploty włosów wskazywały na plemię, do którego należałeś” – wyjaśnia kosmetolog, fryzjer, instruktor i autor Toni Love z siedzibą w Atlancie.
Kto wymyślił warkocze wikingów czy Afrykanów?
„Pochodzenie warkoczy sięga 5000 lat wstecz w kulturze afrykańskiej do 3500 p.n.e. – były one bardzo popularne wśród kobiet”. Warkocze to nie tylko styl; to rzemiosło jest formą sztuki. „Splatanie zaczęło się w Afryce z ludem Himba z Namibii”, mówi Alysa Pace z Bomane Salon.