Karbonylacja odnosi się do reakcji, które wprowadzają tlenek węgla do substratów organicznych i nieorganicznych. Tlenek węgla jest powszechnie dostępny i dogodnie reaktywny, dlatego jest szeroko stosowany jako reagent w chemii przemysłowej. Termin karbonylacja odnosi się również do utleniania łańcuchów bocznych białka.
Co to są reakcje karbonylowania?
Karbonylacja odnosi się do reakcji, które wprowadzają tlenek węgla do substratów organicznych i nieorganicznych W procesie karbonylowania wytwarza się kilka użytecznych w przemyśle związków organicznych, które mogą być reakcjami wysoce selektywnymi. Karbonylacje wytwarzają organiczne karbonyle, tj. związki, które zawierają C=O.
Co to jest karbonylacja białek?
Karbonylacja białek to rodzaj utleniania białek, który może być wspomagany przez reaktywne formy tlenu. Zwykle odnosi się do procesu, w którym powstają reaktywne ketony lub aldehydy, które mogą być poddane reakcji przez 2,4-dinitrofenylohydrazynę (DNPH) z wytworzeniem hydrazonów.
Kto znalazł karbonylację alkoholu?
W 1941 roku niemiecki chemik Reppe i jego współpracownicy odkryli, że karbonylację metanolu można przeprowadzić pod ciśnieniem 500–700 barów i przy 250 C–270 C przy związki karbonylowe metali z grupy VIIIB (żelazo, kob alt i nikiel), halogeny jako katalizatory.
Jak możemy zatrzymać karbonylację białek?
Unikanie warunków utleniających, usuwanie kwasów nukleinowych i szybkie oznaczenie próbek może zapobiec artefaktowym wpływom na pomiary karbonylków białkowych. Stres oksydacyjny jest wynikiem braku równowagi w homeostazie prooksydantów/przeciwutleniaczy, co prowadzi do wzrostu poziomu toksycznych reaktywnych form tlenu.
