Connell jako pierwszy zaproponował koncepcję hegemonicznej męskości w raportach terenowych z badań nierówności społecznych w australijskich szkołach średnich; w powiązanej konceptualnej dyskusji na temat tworzenia męskości i doświadczeń ciał męskich; oraz w debacie na temat roli mężczyzn w australijskiej polityce pracy.
Kto stworzył hegemoniczną kobiecość?
po raz pierwszy opracowaną przez Connella, dostrzeżono również osobną kategorię hegemonicznej kobiecości (183). Nazwa została później zmieniona, aby podkreślić kobiecość, aby „uznać asymetryczną pozycję męskości i kobiecości w patriarchalnym porządku płci” (Connell i Messerschmidt 848).
Kiedy powstała hegemoniczna męskość?
Koncepcja hegemonicznej męskości wpłynęła na studia nad płcią w wielu dziedzinach akademickich, ale również wywołała poważną krytykę. Autorzy śledzą pochodzenie koncepcji w konwergencji idei w początku lat 80. i mapują sposoby jej zastosowania, gdy badania nad mężczyznami i męskością rozszerzyły się.
Kto stworzył teorię męskości?
Tak więc pod koniec lat 80. Connell zaprojektował badanie mające na celu uzyskanie dowodów empirycznych na temat konstrukcji męskości, które później utworzyły empiryczną podstawę dla książki Męskości.
Czym jest hegemoniczna teoria męskości?
Męskość hegemoniczna odnosi się do wzorca społecznego, w którym stereotypowo męskie cechy są idealizowane jako męski ideał kulturowy, wyjaśniający, w jaki sposób i dlaczego mężczyźni zachowują dominujące role społeczne nad kobietami i innymi branymi pod uwagę grupami być kobiecym (Connell & Messerschmidt, 2005).
