Formacja. Kwarc szokowy jest zwykle kojarzony w przyrodzie z dwoma wysokociśnieniowymi polimorfami dwutlenku krzemu: koezytem i stiszowitem. Te polimorfy mają strukturę krystaliczną inną niż standardowy kwarc. Ta struktura może być utworzona tylko przez intensywne ciśnienie (ponad 2 gigapaskale), ale w umiarkowanych temperaturach.
Skąd mam wiedzieć, czy mój kwarc jest zszokowany?
Kwarc szokowy charakteryzuje się obecnością płaskich odkształceń (PDF)1 Składają się one z cienkich, prostych, płaskich lameli materiał amorficzny lub materiał o dużej gęstości dyslokacji, tworzący zestawy cech oddalonych od siebie o 2–10 µm, zorientowanych wzdłuż racjonalnych orientacji krystalograficznych, np. ref.1,10
Jak powstaje Coesite?
Koezyt to forma (polimorf) dwutlenku krzemu SiO2, który powstaje pod wpływem bardzo wysokiego ciśnienia (2–3 gigapaskali) i umiarkowanie wysokiej temperatury (700 °C, 1, 300 °F), stosuje się do kwarcu. Koezyt został po raz pierwszy zsyntetyzowany przez Loring Coes Jr., chemika w Norton Company, w 1953 roku.
Czy kwarc występuje naturalnie?
Kwarc jest najpowszechniejszym i najszerzej występującym minerałem występującym na powierzchni Ziemi. Jest obecny i obfity we wszystkich częściach świata. Tworzy się we wszystkich temperaturach. Występuje obficie w skałach magmowych, metamorficznych i osadowych.
Gdzie można znaleźć stiszowit w naturze?
Wyniki są szczególnie ekscytujące, ponieważ stiszowit jest dokładnie tym minerałem znalezionym w skałach wstrząśniętych w kraterze Barringera i podobnych miejscach na całym świecie Rzeczywiście, stiszowit (nazwany tak od rosyjskiego badacz fizyki ciśnienia) został po raz pierwszy znaleziony w kraterze Barringera w 1962 roku.
