Hyperemesis gravidarum (HG) zaczyna się pomiędzy czwartym a szóstym tygodniem ciąży Połowa kobiet doświadcza ustąpienia objawów lub przynajmniej znaczącej poprawy, około 14-20 tygodni; około 20% będzie odczuwać znaczne nudności/wymioty aż do późnej ciąży lub porodu.
Jak można zdiagnozować hiperemesis gravidarum?
Do zdiagnozowania większości przypadków wystarczy standardowe badanie fizykalne. Twój lekarz będzie szukał typowych objawów HG, takich jak nienormalnie niskie ciśnienie krwi lub szybkie tętno. Próbki krwi i moczu mogą być również konieczne do sprawdzenia oznak odwodnienia.
Jakie są kryteria przekrwienia?
Najczęściej cytowane kryteria rozpoznania nadmiernego wymiotów ciężarnych obejmują uporczywe wymioty niezwiązane z innymi przyczynami, obiektywny pomiar ostrego głodu (zwykle duża ketonuria w analizie moczu), elektrolit nieprawidłowości i zaburzenia kwasowo-zasadowe, a także utrata masy ciała.
Co to jest wynik PUQE?
Unikalna w ciąży ocena ilościowa wymiotów (PUQE) to system punktacji służący do ilościowej oceny nasilenia nudności i wymiotów w ciąży (NVP) Na podstawie oceny ilościowej 3 objawów fizycznych NVP (nudności, wymioty i odruchy wymiotne), PUQE ściśle koreluje z zatwierdzonym, ale znacznie bardziej złożonym wynikiem Rhodesa.
Co robi szpital w przypadku wymiotów ciężkich?
Leczenie hiperemesis gravidarum
Twój lekarz prawdopodobnie od razu poda Ci płyny dożylne, ponieważ najprawdopodobniej zostaniesz poważnie odwodniony. W zależności od stanu pacjenta może zajść konieczność hospitalizacji przez kilka dni, aby móc nadal otrzymywać dożylnie płyny, witaminy i leki.
