Słowo „hermeneutyka” pochodzi z starożytnego języka greckiego. Hermeneuein oznacza „wypowiadać, wyjaśniać, tłumaczyć” i po raz pierwszy zostało użyte przez myślicieli, którzy dyskutowali o tym, jak boskie przesłania lub mentalne idee są wyrażane w ludzkim języku.
Skąd wzięła się hermeneutyka?
Chociaż jego pochodzenie jest nieco niejasne, termin hermeneutyka jest często przypisywany powrotem do starożytnej greckiej postaci Hermesa, posłańca bogów U Platona wiedza hermeneutyczna jest rozumiana jako odkrywcze i intuicyjne, a tym samym różniące się od teorii zorientowanej na prawdę i opartej na dyskursie.
Kto stworzył hermeneutykę?
Friedrich Schleiermacher, powszechnie uważany za ojca hermeneutyki socjologicznej, uważał, że aby interpretator mógł zrozumieć dzieło innego autora, musi zapoznać się z kontekstem historycznym w którym autor opublikował swoje przemyślenia.
Jak powstała hermeneutyka?
Pierwotnie hermeneutyka pojawiła się jako odpowiedź na debatę na temat interpretacji pism biblijnych (Byrne, 1996; Hunter, 2006). … Wierzył w „koło hermeneutyczne”, czyli przekonanie, że badany obiekt nie może być w pełni zrozumiany bez zbadania obiektu w jego kontekście.
Kto jest ojcem hermeneutyki?
Schleiermacher był postacią hermeneutyki, która wprowadziła pojęcie intuicji [6]. Schleiermacher, uważany za ojca hermeneutyki, próbował zrozumieć życie, konstruując z wyobraźnią sytuację epoki, kondycję psychiczną autora i zapewniając sobie empatię.
