Czy dana osoba może być supererogacyjna?

2024 Autor: Fiona Howard | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-10 06:42

W etyce, czyn jest supererogacyjny, jeśli jest dobry, ale nie jest moralnie wymagany … Różni się od obowiązku, który jest działaniem niewłaściwym, którego nie należy wykonywać, oraz od czynów moralnie neutralnych. Supererogację można uznać za działanie wykraczające poza normatywne obowiązki w celu uzyskania dalszych korzyści i funkcjonalności.

Jaki jest przykład supererogatoryjności?

Typowymi przykładami aktów supererogacyjnych są czyny święte i heroiczne, które wiążą się z wielkim poświęceniem i ryzykiem dla agenta oraz wielką korzyścią dla odbiorcy. Jednak bardziej zwyczajne akty dobroczynności, dobroczynności i hojności są równie supererogacyjne.

Co to znaczy nakaz supererogacyjny?

Supererogacja to termin techniczny określający klasę działań, które wykraczają poza zakres obowiązków. Z grubsza rzecz biorąc, czyny supererogacyjne są moralnie dobre, chociaż nie (bezwzględnie) wymagane.

Jaka jest różnica między obowiązkowym a supererogacyjnym?

Trzecie podejście odwołuje się do cnoty i występku, utrzymując, że działania obowiązkowe to te niewykonania, które ujawniają jakiś defekt w charakterze agenta, podczas gdy działania supererogacyjne to te które można pominąć bezwice.

Czym jest filozofia supererogacji?

„Supererogacja” jest obecnie terminem technicznym w filozofii dla szeregu idei wyrażanych za pomocą terminów takich jak „ dobre, ale niewymagane”, „poza obowiązkiem”,” „godne pochwały, ale nie obowiązkowe” i „dobre do zrobienia, ale nieźle nie do zrobienia” (zasadność i obowiązek; wartość wewnętrzna).