Narząd Jacobsona, zwany także narząd lemieszowo-nosowy, narząd chemorecepcji będący częścią układu węchowego płazów, gadów i ssaków, chociaż nie występuje u wszystkich czworonogów grupy. Jest to obszar komórek czuciowych w głównej komorze nosowej, który wykrywa ciężkie cząsteczki zapachowe przenoszone przez wilgoć.
Czym jest organ Jacobsona i gdzie się znajduje?
U ludzi narząd lemieszowo-nosowy (VNO), znany również jako narząd Jacobsona, jest dodatkowym narządem węchowym znajdującym się na przednio-dolnej jednej trzeciej przegrody nosowej [1]. Składa się ze ślepego worka z otworem przewodu z przodu, oba wyposażone w bogatą sieć naczyniowo-gruczołową.
Jakie zwierzęta mają narząd Jacobsona?
Funkcjonalny układ lemieszowo-nosowy występuje u wielu zwierząt, w tym wszystkich węży i jaszczurek oraz u wielu ssaków, takich jak myszy, szczury, słonie, bydło, psy, koty, kozy, świnie, żyrafy i niedźwiedzie. Salamandry wykonują zachowanie stukające w nos, aby prawdopodobnie aktywować VNO.
Jaką częścią ciała węże wąchają?
Zamiast nozdrzy, węże pachną specjalnym organem, zwanym organem Jacobsona, na podniebieniu. Węże używają swoich języków do chwytania chemikaliów (z których składają się zapachy) z otoczenia.
W jaki sposób narząd Jacobsona pomaga wężowi uświadomić sobie otaczające go środowisko?
Węże używają rozwidlonych języków do wąchania. Ich język nieustannie porusza się, aby wyłapać unoszące się w powietrzu cząsteczki i zapachy. Po wykryciu tych zapachów wąż wkłada swój język do dwóch otworów na górnej części ust (narząd Jacobsona), gdzie jego mózg interpretuje zapachy.
