Istnieje pięć powszechnych zasad azotowych; adenina, guanina, tymina, cytozyna i uracyl. Nukleotydy są połączone ze sobą wiązaniami kowalencyjnymi między grupą fosforanową jednego nukleotydu a trzecim atomem węgla cukru pentozowego w następnym nukleotydzie.
Do czego jest przyłączona zasada azotowa w nukleotydzie?
Każdy nukleotyd składa się z trzech składników: zasady azotowej, cukru pentozowego (pięciowęglowego) i grupy fosforanowej (Rysunek 1). Każda zasada azotowa w nukleotydzie jest przyłączona do cząsteczki cukru, która jest przyłączona do jednej lub więcej grup fosforanowych.
Jak nazywa się wiązanie między bazą azotową a cukrem pentozowym?
Dwa nukleotydy są połączone wiązaniem fosfodiestrowym, tworząc dinukleotyd. Tak więc prawidłowa odpowiedź to Opcja B (Wiązanie glikozydowe) Wiązanie glikozydowe lub wiązanie glikozydowe jest rodzajem wiązania kowalencyjnego, które łączy cząsteczkę węglowodanu (cukru) z innym klastrem, które może lub nie może być innym węglowodanem.
Jakie wiązanie łączy zasadę z pentozą w nukleotydzie?
Wszystkie nukleotydy mają wspólną strukturę: grupę fosforanową połączoną wiązaniem fosfoestrowym z pentozą (pięciowęglową cząsteczką cukru), która z kolei jest połączona z zasadą organiczną (Rysunek 4-1a).
Co łączy ze sobą zasady azotowe?
Zasady azotowe są utrzymywane razem przez wiązania wodorowe: adenina i tymina tworzą dwa wiązania wodorowe; cytozyna i guanina tworzą trzy wiązania wodorowe.
