Strefa epipelagiczna (lub górny otwarty ocean) to część oceanu, w której jest wystarczająco dużo światła słonecznego, aby algi mogły wykorzystać fotosyntezę (proces, w którym organizmy wykorzystują światło słoneczne do konwersji dwutlenek węgla do żywności). Ogólnie rzecz biorąc, strefa ta sięga od powierzchni morza do około 200 m (650 stóp).
Co to jest strefa epipelagiczna?
Strefa epipelagiczna. Ta warstwa powierzchniowa jest również nazywana strefą światła słonecznego i rozciąga się od powierzchni do 200 metrów (660 stóp). To w tej strefie istnieje większość światła widzialnego. Wraz ze światłem przychodzi ogrzewanie od słońca.
Jakie są dwa obszary strefy epipelagicznej?
Poniżej tej strefy znajduje się mezopelagiczny, o długości od 200 do 1000 metrów, batypelagiczny, od 1000 do 4000 metrów oraz abisalpelagiczny, który obejmuje najgłębsze części oceanów od 4000…
Jak daleko jest strefa epipelagiczna?
Strefa epipelagiczna - Warstwa powierzchniowa oceanu jest znana jako strefa epipelagiczna i rozciąga się od powierzchni do 200 metrów (656 stóp). Znana jest również jako strefa światła słonecznego, ponieważ to tam znajduje się większość światła widzialnego.
Czy strefa epipelagiczna znajduje się w strefie fotycznej?
Strefa fotyczna, strefa eufotyczna, strefa epipelagiczna lub strefa światła słonecznego to najwyższa warstwa zbiornika wodnego, która otrzymuje światło słoneczne, umożliwiając fitoplanktonowi przeprowadzanie fotosyntezy. … Strefa fotyczna jest domem dla większości organizmów wodnych ze względu na swoje położenie.
