Diabeł tasmański; Niewątpliwie zwierzęca maskotka stanu i jedno z najbardziej znanych australijskich stworzeń w całym kraju. Ale dlaczego nazwali tak niefortunne imię? Są największymi istniejącymi mięsożernymi torbaczami, podobnymi rozmiarami do małego, krępego psa.
Dlaczego diabeł tasmański nazywany jest diabłem?
Diabeł tasmański (Sarcophilus harrisii) otrzymał swoją nazwę od wczesnych europejskich osadników, którzy słysząc tajemnicze, nieziemskie krzyki, kaszle i warczenie z buszu, postanowili zbadać dalej Odnalezienie psa- jak zwierzę z czerwonymi uszami, szerokimi szczękami i dużymi ostrymi zębami skłoniło ich do nazwania go "Diabłem ".
Czy diabeł tasmański to szczur?
Diabeł tasmański przypomina szczura wielkości psa Ma dużą głowę dla swojego ciała, co pozwala mu na najsilniejsze ukąszenie jak na swój rozmiar dowolnego mięsożernego ssaka (silne wystarczy przegryźć drut stalowy). Magazynuje tłuszcz w swoim niechwytnym ogonie, więc gruby ogon jest dobrym wskaźnikiem zdrowia torbacza.
Czy diabły tasmańskie jedzą ludzi?
Nie, diabły nie są niebezpieczne. Nie atakują ludzi, chociaż będą się bronić, jeśli zostaną zaatakowani lub uwięzieni. Diabły mogą wyglądać na groźne, ale wolą uciec niż walczyć. Jednak diabły mają potężne szczęki i kiedy ugryzą, mogą spowodować poważne obrażenia.
Co robią diabły tasmańskie?
Jako mięsożerne torbacze, diabły tasmańskie są w zasadzie padlinożercami, wymiatając wszystko, co stanie im na drodze. Ale polują również na żywą zdobycz, taką jak jak małe ssaki i ptaki Z powodu rozdzierania, ścinania zębów i potężnych szczęk diabły mogą zjeść większość tuszy, w tym kości.
