Spółgłoska to stylistyczny zabieg literacki identyfikowany przez powtarzanie identycznych lub podobnych spółgłosek w sąsiednich słowach, których samogłoski różnią się dźwiękiem. Konsonans może być traktowany jako odpowiednik powtarzania samogłosek, znanego jako asonance.
Jakie są przykłady współbrzmienia?
Przykłady współbrzmienia w zdaniach
- Mike lubi swój nowy rower.
- Będę czołgał się z piłką.
- Stał na drodze i płakał.
- Rzuć szklankę, szefie.
- Będzie się skradał i pikał podczas snu.
- Uderzył go w pecha.
- Kiedy Billie spojrzała na przyczepę, uśmiechnęła się i roześmiała.
Co to jest współbrzmienie w poezji?
Podobieństwo dźwiękowe między dwoma słowami lub początkowy rym (zobacz także Aliteracja). Współbrzmienie może również odnosić się do dzielonych spółgłosek, zarówno w kolejności („łóżko” i „złe”), jak i odwróconej („pączek” i „zimnica”). Przeglądaj wiersze ze współbrzmieniem.
Co oznacza współbrzmienie?
1: harmonia lub porozumienie między elementami Jego przekonania są zgodne z poglądami partii politycznej.
Czym jest współbrzmienie w czytaniu?
Spółgłoska to powtarzanie tych samych dźwięków spółgłosek w wierszu tekstu Te podobne dźwięki mogą pojawić się w dowolnym miejscu słowa, ale zwykle znajdują się na jego końcu lub w środku, lub na końcu akcentowanej sylaby. Istotne jest to, że powtórzenie następuje szybko po sobie, tak jak w: pitter-patter.