Najwcześniejsze syntezatory polifoniczne zbudowano pod koniec lat 30., ale koncepcja ta stała się popularna dopiero w połowie lat 70. XX wieku. Warbo Formant Orguel Haralda Bode'a, opracowany w 1937 roku, był archetypem polifonicznego syntezatora z alokacją głosu.
Jaki był pierwszy syntezator polifoniczny?
Roland wynalazł w 1975 roku wczesny polifoniczny syntezator smyczkowy, Roland RS-201. W 1976 roku pojawił się Roland RS-202.
Kto wynalazł syntezator polifoniczny?
Pierwszym w pełni polifonicznym syntezatorem, w którym zastosowano ten rodzaj konstrukcji, był Moog Polymoog, wydany w 1975 roku. Opracowany głównie przez David Luce, zawierał 71 ważonych, czułych na dynamikę klawiszy.
Czy pierwszy syntezator był monofoniczny?
Na początku syntezy elektronicznej wszystkie syntezatory były w dużej mierze takie same. W tym momencie wszystkie dźwięki były analog; oznacza to, że wszystkie syntezatory polegały na analogowym sygnale elektrycznym, aby wytworzyć dźwięk. Wymagało to skomplikowanych obwodów i dlatego te wczesne syntezatory były czymś, co nazywamy monofonicznymi.
Jak nazywa się pierwszy udany syntezator polifoniczny zbudowany w 1929 roku?
Pierwszym z nich był syntezator Coupleux-Givelet, który wynalazcy zaprezentowali w 1929 roku na wystawie w Paryżu.
