Cisco Discovery Protocol (CDP) i Link Layer Discovery Protocol (LLDP) w warstwie łącza danych to protokoły warstwy 2 (warstwa łącza danych). Oba pomagają odkryć, jak urządzenia są połączone ze sobą w sieci Oba działają niezależnie od protokołów IPv4/IPv6. Pomagają również w weryfikacji i tworzeniu dokumentacji.
Dlaczego używa się protokołu CDP i LLDP?
Do zarządzania sieciami korzystamy z protokołów Cisco Discovery Protocol (CDP) i Link Layer Discovery Protocol (LLDP), które gromadzą informacje o sąsiednich urządzeniach przydatne do podejmowania decyzji dotyczących projektowania sieci, rozwiązywania problemów i sieci dokumentacja.
Jaka jest różnica między CDP a LLDP?
LLDP to protokół wykrywania warstwy drugiej, podobny do protokołu CDP firmy Cisco. Duża różnica między nimi polega na tym, że LLDP jest standardowym, podczas gdy CDP jest zastrzeżonym protokołem Cisco. … Urządzenia obsługujące protokół LLDP używają TLV do wysyłania i odbierania informacji do swoich bezpośrednio podłączonych sąsiadów.
Dlaczego potrzebujemy LLDP?
LLDP umożliwia urządzeniom sieci Ethernet, takim jak przełączniki i routery, przesyłanie i/lub odbieranie informacji opisowych oraz przechowywanie takich informacji o innych urządzeniach. Dane wysyłane i odbierane przez LLDP są przydatne z wielu powodów: ∎ urządzenia mogą wykrywać sąsiadów – inne urządzenia bezpośrednio do nich podłączone.
Jaki jest cel korzystania z CDP?
Cisco Discovery Protocol (CDP) to zastrzeżony protokół warstwy łącza danych opracowany przez firmę Cisco Systems w 1994 r. przez Keitha McCloghrie i Dino Farinacciego. Jest używany do udostępniania informacji o innym bezpośrednio podłączonym sprzęcie Cisco, takim jak wersja systemu operacyjnego i adres IP
