Autoprzeciwciała przeciwtarczycowe to autoprzeciwciała skierowane przeciwko jednemu lub większej liczbie składników tarczycy. Najistotniejszymi klinicznie autoprzeciwciałami przeciwtarczycowymi są przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej, przeciwciała przeciwko receptorowi tyreotropiny i przeciwciała przeciwko tyreoglobulinie.
Co oznaczają przeciwciała o wysokim TPO?
Obecność przeciwciał TPO we krwi sugeruje, że przyczyną choroby tarczycy jest zaburzenie autoimmunologiczne, takie jak choroba Hashimoto lub choroba Gravesa-Basedowa. W chorobach autoimmunologicznych układ odpornościowy wytwarza przeciwciała, które omyłkowo atakują prawidłową tkankę.
Jakie są objawy przeciwciał o wysokim poziomie TPO?
Choroba Hashimoto zwykle postępuje powoli przez lata i powoduje chroniczne uszkodzenie tarczycy, prowadząc do spadku poziomu hormonów tarczycy we krwi.
Objawy
- Zmęczenie i ospałość.
- Zwiększona wrażliwość na zimno.
- Zaparcie.
- Blada, sucha skóra.
- Opuchnięta twarz.
- Kruche paznokcie.
- Wypadanie włosów.
- Powiększenie języka.
Jaki jest normalny zakres przeciwciał TPO?
Normalne wartości to: Przeciwciało TPO: Mniej niż 9 IU/mL. Przeciwciało stymulujące tarczycę immunoglobulinowe (TSI): mniej niż 1,75 j.m./l. Przeciwciało anty-Tg: mniej niż 4 j.m./ml.
Co powoduje wzrost przeciwciał TPO?
Umiarkowanie podwyższony poziom przeciwciał przeciwko tyreoperoksydazie (TPO) można wykryć u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi innymi niż tarczyca, takimi jak niedokrwistość złośliwa, cukrzyca typu I lub inne zaburzenia aktywujące układ odpornościowy.
