Podróże to niezależni kontrahenci, pracownicy lub drobni partnerzy w firmach zajmujących się handlem futrami. Mieli licencję na transport towarów do punktów handlowych i zwykle nie wolno im było prowadzić żadnych własnych transakcji handlowych. Handel futrami zmieniał się na przestrzeni lat, podobnie jak pracujące w nim grupy mężczyzn.
Co lubili robić podróżnicy?
Podróże byli pracownikami transportu kajaków w zorganizowanym, licencjonowanym transporcie dalekobieżnym futer i towarów handlowych w głębi kontynentu Coureurs des bois byli przedsiębiorcami zajmującymi się leśnikiem zaangażowanym we wszystkie aspekty handlu futrami, a nie skupiania się na samym transporcie towarów z handlu futrami.
Co robią podróżnicy w ciągu dnia?
Po posiłku naprawiali sprzęt lub kajak i przygotowywali paski z groszku i wieprzowiny na śniadanie następnego dnia, dodając herbatniki kukurydziane. Kiedy skończyli całą pracę, podróżnicy opowiadali historie i śpiewali piosenki, aż nadszedł czas na sen.
Kim podróżnicy pracowali, jaka była ich praca?
„Voyageur”, francuskie słowo oznaczające podróżnika, odnosi się do pracowników kontraktowych, którzy pracowali jako wioślarze, przewoźnicy wiązek i robotnicy w firmach handlujących futrami od lat 90. 1690 do lata 50. XIX wieku. To dlatego podróżnicy byli również znani jako „engagés”, luźne francuskie wyrażenie tłumaczone jako „pracownicy”.
Czym podróżnicy handlowali futrami?
Gdy podróżnicy dotarli do regionu jeziora Athabasca i po drodze wymienili swoje towary na skóry bobrów Różne inne skóry i skóry piżmaków, jeleni, łosi i niedźwiedzi można znaleźć zmieszane w belach o średniej wadze 90 funtów każda. Typowa załoga North Canoe składała się z trzech różnych pozycji.
