Klasztory buddyjskie cieszyły się szerokim poparciem i ochroną władz politycznych, a z kolei klasztory oferowały usługi religijne, edukację i publiczną legitymizację. Klasztory były często instytucjami obywatelskimi i służyły potrzebom lokalnych społeczności, generując znaczne wpływy polityczne.
Jakie jest znaczenie monastycyzmu?
Zakonnicy odegrali kluczową rolę w tworzeniu, zachowaniu i wzmacnianiu instytucji nauki religijnej i świeckiej oraz w przekazywaniu dóbr kultury, artefaktów i umiejętności intelektualnych z pokolenia na pokolenie.
Co to jest monastycyzm buddyjski i jaki był jego cel?
Buddyjski monastycyzm jest jedną z najwcześniejszych zachowanych form zorganizowanego monastycyzmu i jedną z fundamentalnych instytucji buddyzmu. Mnisi i mniszki, zwani bhikkhu (pali, sanskr. … bhikshuni), są odpowiedzialni za zachowanie i rozpowszechnianie nauk Buddy oraz przewodnictwo świeckich buddystów.
Gdzie jest popularny buddyjski monastycyzm?
W symbiozie ze świeckimi monastycyzm buddyjski odegrał główną rolę w rozwoju buddyzmu w Chiny. Wkrótce po rozpoczęciu naszej ery, w późniejszej dynastii Han, klasztory rozwinęły się i stały się istotną częścią chińskiego społeczeństwa.
Kiedy był buddyjski monastycyzm?
Początkowo bhikku byli żebraczymi wyznawcami Buddy ( VI wiek pne), którzy porzucili swoje rodziny i światowe zajęcia, aby medytować i stosować nauki Buddy do swoich życie codzienne.