Ropień lędźwiowo-lędźwiowy jest rzadką odmianą ropnego zapalenia mięśni, w którym ropna infekcja atakuje mięsień lędźwiowy. Zakażenie jest zwykle jednostronne i zwykle powstaje w wyniku rozprzestrzeniania się krwiotwórczego lub ciągłego rozprzestrzeniania się w wyniku zakażenia miejscowego. Ropień pierwotny powstały w wyniku rozprzestrzeniania się krwiopochodnych jest powszechnie powodowany przez utajoną S.
Co powoduje ropień mięśnia lędźwiowo-lędźwiowego?
Pierwotny ropień lędźwiowy może wystąpić u osób z cukrzycą, AIDS, niewydolnością nerek, immunosupresją lub dożylnym zażywaniem narkotyków. Wtórny ropień lędźwiowy może być spowodowany rozprzestrzenianiem się infekcji spowodowanych chorobami przewodu pokarmowego, takimi jak zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba Leśniowskiego-Crohna, zapalenie uchyłków lub perforowany rak okrężnicy.
Jak osuszyć ropień lędźwiowo-lędźwiowy?
Leczenie ropnia lędźwiowo-lędźwiowego obejmuje kombinację chemioterapii i otwartego drenażu operacyjnego, który został zastąpiony przez PCD pod nadzorem USG lub CT. Aspiracja igłowa często kończy się niepowodzeniem i ma również wysoki odsetek nawrotów. Zaleca się wykonanie aspiracji/PCD pod kontrolą CT w przypadku ropnia miednicy i małego ropnia.
Co to jest infekcja lędźwiowo-lędźwiowa?
WPROWADZENIE. Ropień lędźwiowo-lędźwiowy (lub biodrowo-lędźwiowy) jest zbiorem ropy w przedziale mięśnia biodrowo-lędźwiowego [1]. Może powstać przez ciągłe rozprzestrzenianie się z sąsiednich struktur lub drogą krwiopochodną z odległego miejsca.
Jak często występuje ropień lędźwiowo-lędźwiowy?
Cel: Ropień biodrowo-lędźwiowy (IPA) jest rzadkim schorzeniem z na całym świecie zgłoszonym występowaniem 12 nowych przypadków rocznie z dominującymi obecnie ropniami pierwotnymi.
