W oparciu o dane dotyczące wrażliwości in vitro, kilka środków przeciwdrobnoustrojowych nie powinno się stosować empirycznie w przypadku P multocida P multocida Pasteurella multocida jest Gram-ujemną, nieruchomą penicyliną -wrażliwe coccobacillus z rodziny Pasteurellaceae Szczepy tego gatunku są obecnie klasyfikowane do pięciu serogrup (A, B, D, E, F) na podstawie składu otoczki i 16 serotypów somatycznych (1–16). https://en.wikipedia.org › wiki › Pasteurella_multocida
Pasteurella multocida - Wikipedia
infekcje, w tym dikloksacylina, wankomycyna, cefaleksyna, cefaklor, cefadroksyl, erytromycyna i klindamycyna. Oporność na makrolidy zwykle występuje w przypadku erytromycyny.
Czy ceftriakson obejmuje Pasteurella?
Jest to najbardziej aktywny środek spośród cefazoliny, ceftriaksonu, ertapenemu, ampicyliny-sulbaktamu, azytromycyny, doksycykliny i sulfametoksazolu-trimetoprimu przeciwko wszystkim gatunkom Pasteurella, w tym P. multocida subsp.. multocyda i P.
Jak traktuje się Pasteurella multocida?
Leczeniem z wyboru infekcji P multocida było zwykle penicylina Jednak opisano rzadkie szczepy P multocida oporne na penicylinę w zakażeniach ludzi. W takich przypadkach w leczeniu zaleca się stosowanie cefalosporyn drugiej i trzeciej generacji, fluorochinolonów i tetracyklin.
Czy Vanco obejmuje Pasteurella?
Większość szczepów odzyskanych z próbek klinicznych to szczepy katalazy, oksydazy, indolu, sacharozy i dekarboksylanu ornityny. Gatunki indolo-dodatnie mają zapach podobny do myszy. Pożywki zawierające wankomycynę, klindamycynę i/lub amikacynę zostały użyte do selekcji Pasteurella [1].
Czy Pasteurella jest wirusem czy bakterią?
Pasteurella spp. są bardzo małymi, nieruchomymi, przetrwalnikami, bakteriami Gram-ujemnymi, kokoidalnymi, owalnymi lub w kształcie pałeczki. Pasteurella spp. rosną na zwykłym podłożu laboratoryjnym w temperaturze 98,6°F (37°C), a większość gatunków jest dodatnia pod względem katalazy i oksydazy.
