W 1928 system Bell zmienił nazwę JT na decybel, co stanowi jedną dziesiątą nowo zdefiniowanej jednostki dla logarytmu dziesiętnego stosunku mocy. Został nazwany bel, na cześć pioniera telekomunikacji Alexandra Grahama Bella. Bel jest rzadko używany, ponieważ proponowaną jednostką roboczą był decybel.
Kto stworzył decybele?
Decibel: Nazwany na cześć wynalazcy Alexandra Grahama Bella, decybel (dBA) to jednostka używana do wyrażania intensywności dźwięku. Zwykle jest mierzony w skali „A”, która przybliża reakcję ludzkiego ucha na szeroki zakres częstotliwości. Decybel to wartość logarytmiczna o podstawie 10.
Dlaczego używamy decybeli zamiast Bel?
Dowiedz się na ten temat w tych artykułach:
Termin bel pochodzi od nazwiska Alexandra Grahama Bella, wynalazcy telefonu. Używana jest jednostka decybel ponieważ różnica jednego decybela w głośności między dwoma dźwiękami jest najmniejszą różnicą wykrywaną przez ludzki słuch
Skąd pochodzą decybele?
Decybel faktycznie pochodzi od logarytmicznej jednostki miary zwanej "Bel", nazwanej na cześć Alexandra Grahama Bella Jeden Bel jest zdefiniowany jako stosunek mocy dziesięciu (lub dziesięciu razy moc). Pierwotnie był używany do pomiaru współczynników mocy akustycznej (dźwięku) w telefonii.
Czy decybel jest dwa razy głośniejszy?
Ułatwia to, jeśli używana jest skala logarytmiczna; to jest skala decybelowa. W decybelach podwojenie głośności odpowiada w przybliżeniu wzrostowi o 10 dB.
