Odręczne kolofony pojawiły się po raz pierwszy w rękopisach z VI wieku. Pierwszy drukowany kolofon pojawił się w drugiej księdze drukowanej ruchomą czcionką, Psałterzu Mogunckim, stworzonym przez Johanna Fusta i Petera Schoeffera w 1457 roku. Oryginalny kolofon znajduje się poniżej, po łacinie.
Gdzie znaleziono kolofon?
Termin colophon to po łacinie określenie szczyt, szczyt lub wykończenie. We wczesnych książkach kolofon był zwykle znajdowany na końcu tekstu, spisie lub indeksie Później stał się on znany jako strona tytułowa. Współczesne księgi wciąż zawierają kolofon, często umieszczony na końcu tekstu lub na odwrocie karty tytułowej.
Jaki jest cel kolofonu?
Kolofon, napis umieszczony na końcu księgi lub rękopisu i podający szczegóły jego publikacji-np. nazwa drukarni i data druku. Kolofony można czasem znaleźć w rękopisach i książkach sporządzonych od VI wieku.
Co jest w kolofonie?
Kolofon to krótka sekcja w której podano wydawcę (nazwisko, miejsce, data, insygnia) oraz informacje o produkcji książki Historycznie, kolofony zawsze znajdowały się z tyłu materii, ale w dzisiejszych czasach można je również umieścić w pierwszej części, po stronie tytułowej, wraz z informacjami o prawach autorskich.
Co oznacza słowo kolofon?
1: napis na końcu książki lub rękopisu, zwykle z faktami dotyczącymi jego produkcji. 2: znak identyfikacyjny używany przez drukarza lub wydawcę. Kolofon. nazwa geograficzna. Kolofon | / ˈkä-lə-fən, -ˌfän /
